«The seagrass is always greener in somebody else’s lake…»
Αγαπημένο παραμύθι του Χανς Κρίστιαν Άντερσεν και ταινία της Disney που έγινε έμπνευση για γλυκές ρομαντικές κομεντί (Splash!) αλλά και σπαραξικάρδια δράματα ((Ondine). Σε κάτι λιγότερο γοργονέ αλλά πολύ πιο ψαγμένο και φιλοσοφικό, το γαλλικό Evolution μας μετέφερε σε μια παραθαλάσσια περιοχή όπου πολλά παράξενα πράγματα συνέβαιναν στην αυστηρά μητριαρχική της κοινωνία. Εξίσου ενδιαφέρον είναι και το πολωνικό «The lure»που προχωράει πολύ πέρα από το παραμύθι, συνδυάζοντας στοιχεία θρίλερ, μιούζικαλ και δυνατών αντι-σωβινιστικών μηνυμάτων με τον πιο cult και διασκεδαστικό τρόπο.
H Julia Leigh διασκεύασε το κλασσικό παραμύθι και παρουσίασε την Ωραία Κοιμωμένη ως άφραγκη φοιτήτρια που δουλεύει μερική απασχόληση ως «ναρκωμένο αντικείμενο» για συνήθως υπερήλικους άντρες που «κοιμούνται» δίπλα και μαζί της.
“I had wings once. They were strong. But they were stolen from me… Love doesn’t always end well, Beastie.”
Στα πιο mainstream, η Angelina Jolie υποδύθηκε στο “Malefiscent” το ρόλο της μαγκούφας που καταράστηκε την πρωταγωνίστρια στον 100ετή ύπνο και μας απέδειξε ότι οι κακοί χαρακτήρες συνήθως δεν γεννιούνται σκληροί και άκαρδοι, γίνονται έτσι στην πορεία γιατί είναι οι πιο πληγωμένοι.
“You don’t have time to be timid. You must be bold, daring.”
Οι κυνικοί θα πουν ότι πρόκειται για κλασσική περίπτωση του Συνδρόμου της Στοκχόλμης, όπου μια ονειροπαρμένη κορασίδα νόμιζε ότι ερωτεύτηκε ένα Τέρας που την είχε φυλακίσει.
Για τις αθεράπευτα ρομαντικές ψυχές όμως, αυτή ίσως και να είναι η απόλυτη ιστορία αγάπης.
Από το “La belle et la bete” του 1946 μέχρι το animation και το live action της Disney, η εκδοχή «σταθμός» ήταν αυτή του σκηνοθέτη Christoph Gans με τη Lea Seydoux και τον Vincent Cassel. Τα εφφέ ήταν αρκετά για να χορτάσουμε για δυο ζωές κι ο ρομαντισμός αποδόθηκε με το σωστό βάθος και κάτι ακόμα παραπάνω από την απαιτούμενη παραμυθένια ατμόσφαιρα.
Στον εντελώς αντίποδα, υπάρχει το εφηβικό Beastly που μεταφέρει τους ήρωες στη Νέα Υόρκη της σύγχρονης εποχής αλλά αποτυγχάνει πλήρως να κρατήσει το ενδιαφέρον του θεατή.
Στην κατηγορία παραμυθο-αχταρμάς, νομίζω πως το Shrek κερδίζει μικρούς και μεγάλους αφήνοντας μακράν πίσω τόσο το Brothers Grimm όσο και το Into the Woods, το Ella Enchanted.
“Αν υπάρχει κάτι που πραγματικά θέλεις να γίνεις, ο μόνος άνθρωπος που στέκεται εμπόδιο το δρόμο σου είσαι εσύ.»
Arthur (Shrek the Third)