“Έχω υπάρξει κάθαρμα και εγωιστής. Νομίζω ότι όταν μιλάμε για ανισότητα μεταξύ φύλων, ή για ρατσισμό, για τα δικαιώματα της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητα, για τα δικαιώματα των ιθαγενών, τα δικαιώματα των ζώων, αναφερόμαστε πάντα στην καταπολέμηση της αδικίας – μιλάμε για την καταπολέμηση της πεποίθησης ότι ένα έθνος, μια φυλή, ένα φύλο ή ένα είδος έχει το δικαίωμα να κυριαρχεί, να ελέγχει και να χρησιμοποιεί και να εκμεταλλεύεται έναν άλλο χωρίς να τιμωρείται. Πιστεύω ότι έχουμε γίνει αποσυνδεθεί πολύ από τον φυσικό κόσμο. Αν είμαστε ένοχοι για κάτι είναι το ότι έχουμε αναπτύξει μια εγωκεντρική θέαση του κόσμου- την πεποίθηση ότι είμαστε το κέντρο του σύμπαντος. Πηγαίνουμε στη φύση και “κλέβουμε” τους πόρους της. Αισθανόμαστε ότι έχουμε το δικαίωμα να γονιμοποιήσουμε τεχνητά μια αγελάδα και όταν γεννά το μωρό της, της το κλέβουμε. Παρόλο που οι κραυγές της αγωνίας της είναι αδιαμφισβήτητες. Και στη συνέχεια παίρνουμε το γάλα της που προοριζόταν για το μοσχαράκι και το βάζουμε στον καφέ και τα δημητριακά μας. Μερικές φορές οι άνθρωποι φοβούνται την ιδέα της προσωπικής αλλαγής επειδή πιστεύουμε ότι πρέπει να θυσιάσουμε κάτι, να δώσουμε κάτι (για να την επιτύχουμε). Όμως οι άνθρωποι, στα καλύτερά μας, είμαστε τόσο εφευρετικοί και δημιουργικοί και έξυπνοι. Και νομίζω ότι όταν χρησιμοποιούμε την αγάπη και τη συμπόνια ως κατευθυντήριες αρχές μας, μπορούμε να δημιουργήσουμε, να αναπτύξουμε και να εφαρμόσουμε συστήματα αλλαγής που είναι επωφελείς για όλα τα όντα του πλανήτη και για το περιβάλλον.

Όταν ήταν 17 ετών, ο αδερφός μου έγραψε αυτόν τον στίχο που έλεγε ”τρέχα προς τη σωτηρία με αγάπη και η εσωτερική ειρήνη θα ακολουθήσει.”

― Joaquin Phoenix

#7arts