Σαν να μετρώ τα χρόνια στα δάχτυλα,
σαν να πονώ
και οι ώρες μοιάζουν με Ερινύες που με κυνηγούν
δεν ξέρω πια που να κρυφτώ.
Σαν καθαρά σεντόνια αλλάζουν οι μνήμες μου
δεν ξέρω τι πιο πολύ πεθύμησα
κι όσο προσπάθησα να καταλαγιάσω τα πάθη μου
δεν μπόρεσα και δεν σε μίσησα.
Έμεινα στους στίχους μου να εκφραστώ
μια στιγμή ονείρου ακόμη θα’θελα να ζήσω
κι όταν ξυπνήσω θα σε βρω
θα’ χω τη δύναμη τα μαγιά σου να λύσω.
Σαν να μετρώ τα χρόνια στα δάχτυλα
σαν να θέλω κάτι να πω
μπαίνω μες στον χορό των εννέα Μουσών
και ένα τραγούδι τραγουδώ.
Σαν να περιμένω πως κάτι θα φανεί
ίσως το αύριο στο χθες μου
μα αν είναι το σήμερα από εσένα να εξαρτηθεί
θα αποβάλλω του μυαλού τις ενοχές μου.
#Ποίηση