Συνεχίζουμε από το προηγούμενο και ξεκινάμε με το πακέτο «Αλίκη Βουγιουκλάκη».
Το «Δόλωμα» ήταν μια ταινία που προβλήθηκε και στο εξωτερικό κι απογειώθηκε από την παρουσία του Ντίνου Ηλιόπουλου σε δεύτερο ρόλο να υποδύεται τον μέντορα της ντιζέζ-κονσοματρίς από την τρούμπα. «Χτυποκάρδια στο θρανίο», «Το πιο λαμπρό αστέρι», «Η κόρη μου σοσιαλίστρια», «Υπολοχαγός Νατάσα», «Η δασκάλα με τα χρυσάμαλλιά», «Η αρχόντισσα κι ο αλήτης», η «Νεράιδα και το παλικάρι»… Ο συνδυασμός της «εθνικής μας σταρ» με τον «μάγκα από τον Πειραιά» Γιάννη Παπαμιχαήλ στη ζωή και στο σινεμά, καθήλωσε γενιές και γενιές κι οι ταινίες τους έσπαγαν ταμεία στην εποχή τους. Ατάκες που ακόμα λέμε και βλέπουμε σε πολλά σύγχρονα σήριαλ («από πότε οι νεράιδες βγαίνουν στη στεριά;»), τραγούδια που ακόμα χαιρόμαστε να ακούμε και κλίμα νοσταλγίας για μια εποχή που ακόμα κι αν κάποιοι δεν ζήσαμε, νιώθουμε σαν να την ξέρουμε ίσως όχι ακριβώς όπως ήταν αλλά όπως την είδαμε μέσα από το ελληνικό σινεμά.
Προχωρώντας παρακάτω βρίσκουμε το «Ελ Γκρέκο» του Γιάννη Σμαραγδή. Η ιστορία του Δομήνικου Θεοτοκόπουλου κι η μάχη του με την Ιερά εξέταση κέρδισαν το κοινό κι η ταινία έφτασε τα 1.200.000 εισιτήρια και τη θέση Nο.4 στις πιο εμπορικές ever ελληνικές ταινίες.
Στις τρεις πρώτες θέσεις, συναντάμε μετρώντας αντίστροφα τα:
3) Λούφα και Παραλλαγή: Σειρήνες στο Αιγαίο του Νίκου Περάκη
(πολύ διαφωνώ με αυτό αλλά άντε να το δεχτώ λόγω Ορφέα Αυγουστίδη και της ατάκας του Βασίλη Χαραλαμπόπουλου που έκλεισε την ταινία)
2) Safe Sex των Ρέππα- Παπαθανασίου
(κόκκινο πανί για τους κριτικούς αλλά έκανε τους θεατές να ασχοληθούν ξανά με το ελληνικό σινεμά μετά από μια μακρά περίοδο αδιαφορίας κι έσπασε ταμεία)
1) Πολίτικη Κουζίνα του Τάσου Μπουλμέτη
( ευρωπαϊκά στάνταρ παραγωγής και ένα ειδύλλιο με αναφορά στην ιστορία του διωγμού από την Πόλη που συγκίνησε πολύ)
Περισσότερες λεπτομέρειες στο βίντεο που ακολουθεί!