Ο αθλητής δένει την κορδέλα στο κεφάλι του. Η Επιτροπή έχει μόλις φύγει. Η ίδια επιτροπή που ενώ θα επιβραβεύσει την επιτυχία δε θα του συγχωρέσει την αποτυχία, στον ίδιο και το χωριό του. Όπως πριν κάθε αγώνα, δεν έχει να φάει παρά λίγη ξηρά τροφή, με λίγο αλάτι και λίγα κρεμμύδια.

Η επιλογή του έγινε με τρομερά περίπλοκα κριτήρια. Εξετάστηκε όχι μόνο ως προς το σώμα αλλά και ως προς το πνεύμα. Μια σειρά ερωτήσεων, μπερδεμένων και μερικές φορές αλλοπρόσαλλων, ήταν αυτές που τελικά έκριναν για το αν έπρεπε να συμπεριληφθεί στην ομάδα των εκλεκτών. Ο εξεταστής του όμως, έμεινε απόλυτα ικανοποιημένος από τον τρόπο σκέψης του και φαρδιά πλατιά έβαλε την υπογραφή του.

Το κέντρο εκπαίδευσης του φάνηκε παιχνιδάκι, μπροστά στη σκληρή δουλειά του αγροκτήματος. Δε συνέβη το ίδιο και με τους συναθλητές του όμως που, συνηθισμένοι στις ανέσεις της μεγαλούπολης, βασανίστηκαν τις πρώτες ημέρες τους στην άγρια φύση. Ιδιαίτερα ως προς την τουαλέτα. Το ‘’εκατό μέτρα προς κάθε κατεύθυνση’’ είναι δύσκολο να το δεχτείς. Θέλοντας και μη όμως, συνήθισαν.

Ο πνευματικός τους ήταν αστείος. Όχι μόνο για το ντύσιμό του αλλά και για τον τρόπο με τον οποίο προσπαθούσε να τους κινητοποιήσει. Τους αφηγούταν μακροσκελείς ιστορίες ανακατεμένες με μπόλικη αμπελοφιλοσοφία και τους έπαιζε φλάουτο. Στον επικεφαλής της εκπαίδευσης δεν άρεσε καθόλου αυτός ο ‘’νεωτερισμός’’ αλλά τι να κάνεις όταν οι εντολές έρχονται από τους υψηλά ιστάμενους.

Υπομονή.

Λίγο έτσι και λίγο αλλιώς, η εκπαίδευση ολοκληρώθηκε με πλήρη επιτυχία. Ο επικεφαλής έσχιζε μεταφορικά τα ρούχα του από σιγουριά, για την επιτυχία της ομάδας. Για να τους δώσει ένα έξτρα κίνητρο, μη φανταστείτε τίποτα πριμ και τέτοια μπανάλ, τους δήλωσε ότι αν αποτύχουν η επόμενη εκπαίδευση θα είναι δύο φορές πιο σκληρή.

Μετά από αυτό, όλοι έδωσαν τον καλύτερο εαυτό τους και η ομάδα θριάμβευσε. Μετά τα σχετικά συχαρίκια, του ανακοίνωσαν τον επόμενο αγώνα του. Κόντρα στην πρωτοεμφανιζόμενη αλλά δυναμική ομάδα του 7Arts.