Γεννημένος στην Τραπεζούντα του Πόντου το 1907, ξεκινά το 1925 τη δημοσιογραφική του καριέρα και καθιερώνεται σαν ένας από τους πιο γνωστούς χρονογράφους, ευθυμογράφους και αργότερα θεατρικούς συγγραφείς, ως ο «πρωτομάστορας» της νεοελληνικής κωμωδίας.

Είχε καταγωγή από Τένεδο και γεννήθηκε στην Τραπεζούντα, τον Οκτώβριο του 1907, ενώ το 1923, μετά την Μικρασιατική καταστροφή, βρέθηκε πρόσφυγας στην Αθήνα.

Σπουδές και Δημοσιογραφία:

Ξεκίνησε σπουδές νομικής χωρίς να τις ολοκληρώσει και το 1925 έπιασε δουλειά στην εφημερίδα «Ελεύθερον βήμα», ως παιδί για όλες τις δουλειές. Όταν βρισκόταν για θελήματα στα δικαστήρια ξεχνιόταν παρακολουθώντας δίκες, έλεγε συχνά πόσο συναρπαστικές τις έβρισκε ώσπου του είπε κάποιος να γράψει για αυτές. Και έγραψε. Από το 1935 και για 40 χρόνια κρατούσε την πολύ πετυχημένη και με μεγάλη επιρροή στήλη «Εύθυμα και Σοβαρά» στην εφημερίδα «Αθηναϊκά νέα» που αργότερα ονομάστηκε «Τα Νέα».

Ήταν ο πρώτος που εισήγαγε το πολιτικό χρονογράφημα.

Χρονογραφήματα και Θεατρικά Έργα:

Το 1937 κυκλοφόρησε το πρώτο χιουμοριστικό βιβλίο του “Η Θέμις έχει κέφια” κι ευθύς τον επόμενο χρόνο “Η Θέμις έχει νεύρα”. Εκείνο, όμως, που τον έκανε πανελλήνια γνωστό ήταν η “Μαντάμ Σουσού”, η περιλάλητη ηρωίδα του ομώνυμου χιουμοριστικού μυθιστορήματός του.

Τη δραματική περίοδο της Ιταλογερμανικής Κατοχής ο Δημήτρης Ψαθάς περιέγραψε με το δικό του αμίμητο τρόπο στα βιβλία του “Χειμώνας του 41” (1945), “Αντίσταση” (1945), και “Το χιούμορ μιας εποχής” (1946). Ο συγγραφέας ταξίδεψε στη Γαλλία, Αγγλία, Αμερική, Τουρκία, Αίγυπτο και περιέλαβε τις εντυπώσεις του στα βιβλία του “Κάτω από τους ουρανοξύστες” (1950), “Στη χώρα των μυλόρδων” (1951) και “Παρίσι, Σταμπούλ κι άλλα εύθυμα ταξίδια” (1951). Επίσης, εξέδωσε ένα άλλο χιουμοριστικό μυθιστόρημα, που περιλαμβάνει σάτιρα των ηθών της εποχής, με τον τίτλο “Οικογένεια βλαμμένου” (1956) και σειρά εύθυμων διηγημάτων που τιτλοφορούνται “Παρ ολίγον να γελάσουμε” (1960).

Επιλογή χρονογραφημάτων του περιέλαβε σε τρία βιβλία με τους τίτλους “Από την εύθυμη πλευρά”, “Στο καρφί και στο πέταλο”, και “Πέρα βρέχει” (1960).

Αξίζει να παρακολουθήσετε την αφιερωματική εκπομπή της ΕΡΤ στο Δημήτρη Ψαθά, η οποία καταγράφει τη σημαντική διαδρομή του χρονογράφου και θεατρικού συγγραφέα στο χώρο των νεοελληνικών γραμμάτων.  Οι ηθοποιοί Γιάννης Γκιωνάκης, Κατερίνα Γιουλάκη, Γιώργος Κωνσταντίνου, Θύμιος Καρακατσάνης και Γιώργος Παρτσαλάκης μιλούν για τα θεατρικά έργα του Δημήτρη Ψαθά, τους ρόλους που ενσάρκωσαν και τη συνεργασία τους μαζί του, με ιδιαίτερη αναφορά στα έργα του «Ο Αχόρταγος», «Το Στραβόξυλο», «Ο Αφελής», «Η Χαρτοπαίχτρα» και «Ο Φον Δημητράκης». Γίνεται λόγος για το ήθος και τους χαρακτήρες των κωμωδιών του, ενώ ο Γιάννης Διαλιανίδης αναφέρεται σε όσες γυρίστηκαν στον κινηματογράφο και σκηνοθέτησε ο ίδιος. Για τη θεατρική συγγραφή του Δ. Ψαθά και τους ήρωές του μιλά, επίσης, ο διευθυντής του Εθνικού Θεάτρου Μανώλης Κορρές. Κατά τη διάρκεια της εκπομπής, προβάλλονται στιγμιότυπα από την τηλεοπτική σειρά «Μαντάμ Σουσού» και από θεατρικά έργα του Δ. Ψαθά που μεταφέρθηκαν στην τηλεόραση και τον κινηματογράφο. ΕΡΤ – ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΟΝ ΔΗΜΗΤΡΗ ΨΑΘΑ

Παράλληλα με τη δημοσιογραφία ο Δημήτρης Ψαθάς επιδόθηκε με θριαμβευτική επιτυχία και στη συγγραφή κωμωδιών, μερικές από τις οποίες κατέρριψαν το ρεκόρ των παραστάσεων στην Ελλάδα. Οι κωμωδίες του, που παίχθηκαν απ όλους σχεδόν τους κεντρικούς θιάσους της Αθήνας και με τους μεγαλύτερους Έλληνες ηθοποιούς είναι “Το στραβόξυλο” (1940), “Ο εαυτούλης μου” (1941), “Οι Ελαφρόμυαλοι” (1942), “Μαντάμ Σουσού” (1942), “Σκίτσα της εποχής” (όπου περιλαμβάνονται τα μονόπρακτα “Ο Κηφισοφών”, “Γαλάζια χελώνα”, “Νευρικός κύριος”, “Τρελοί της εποχής” και “Ιφιγένεια. . . εν Μαύροις”, 1944), “Φον Δημητράκης” (1947), “Η ζωή είναι ωραία” (1952), “Ζητείται ψεύτης” (1953), “Μικροί Φαρισαίοι” (1954), “Ο φαύλος κύκλος” (1954), “Ένας βλάκας και μισός” (1956), “Προς Θεού μεταξύ μας” (1957), “Φωνάζει ο κλέφτης” (1958), “Εταιρία θαυμάτων” (1959), “Η Μαίρη τα λέει όλα” (1960), “Εξοχικόν κέντρον ο Έρως” (1960), “Εμπρός να γδυθούμε” (1962), “Χαρτοπαίχτρα” (1963), “Ξύπνα, Βασίλη” (1965), “Ο αχόρταγος” (1966), “Ο κουτσομπόλης” (1968), “Προίκα μου αγαπημένη” (1968), “Οι ατίθασοι” (1970), “Ο αφελής” (1973), “Το ανθρωπάκι” (1974).\

Τα περισσότερα από τα θεατρικά του έργα έχουν γίνει κινηματογραφικές ταινίες με τεράστια επιτυχία-η υψηλή θεαματικότητά τους από την τηλεόραση απ όπου προβάλλονται σήμερα αποδείχνει το αξεπέραστο ταλέντο του δημιουργού τους και τη μόνιμη επικαιρότητα των θεμάτων τους. Ο Δημήτρης Ψαθάς εξέδωσε επίσης και ένα ιστορικό χρονικό 500 σελίδων, συγκλονιστικό ντοκουμέντο από τη ζωή, τους διωγμούς και την αντίσταση του ελληνισμού της ιδιαιτέρας του πατρίδας, με τίτλο “Γη του Πόντου” (1966).

Το Αιφνιδιαστικό Τέλος:

Ο Δημήτρης Ψαθάς ήταν άνθρωπος γοητευτικός και χαρισματικός, περιπαιχτικός, καλοπροαίρετος, τρυφερός, ευγενής. Το 1933 γνώρισε την γυναίκα στη ζωής του και την παντρεύτηκε 4 χρόνια μετά, έκαναν 2 κόρες. Έλεγε πως περισσότερο φοβάται τα γηρατειά με τις αρρώστιες και την ανημποριά που αυτά επιφέρουν, άδικα φοβόταν, πέθανε ξαφνικά, από καρδιακή προσβολή, την Τρίτη 13 Νοεμβρίου του 1979.