Οπερέτα του Θεόφραστου Σακελλαρίδη, που αποτέλεσε μεγάλη επιτυχία το 1920, όταν πρωτοανέβηκε στην Αθήνα και είχε μία σκανδαλώδη διαδρομή…

Το ομότιτλο τραγούδι ξεχώρισε από την παράσταση, έγινε το σουξέ της χρονιάς και ακούγεται μέχρι σήμερα.

Ο Θεόφραστος Σακελλαρίδης (1883-1950), που αποτελεί έναν από τους πρωτομάστορες της ελληνικής οπερέτας, συνέθεσε το έργο τον Μάρτιο του 1920 σε δικό του λιμπρέτο, που βασίζεται στη φάρσα του γάλλου θεατρικού συγγραφέα Μορίς Ενεκέν «Οικιακές χαρές» (1894). Πρωταγωνιστές του έργου είναι ένα νεόνυμφο αστικό ζευγάρι: η Άννα και ο Ανδριανός. Κατά τη διάρκεια του γαμήλιου ταξιδιού τους στη Ρώμη, η Άννα εκφράζει την επιθυμία να επισκεφθεί το Βατικανό και να δει από κοντά τον Ποντίφικα! Καθώς ο σύζυγος αρνείται να ενδώσει, το ζευγάρι διακόπτει τον μήνα του μέλιτος κι επιστρέφει. Ακούγοντας τις συμβουλές της μητέρας της, η Άννα οδηγεί τα πράγματα στα άκρα. Όταν, όμως, βλέπει ότι κινδυνεύει να διαλύσει τον γάμο της, αλλάζει συμπεριφορά και… ζουν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα!

Το έργο πρωτοπαρουσιάσθηκε στις 6 Ιουλίου 1920 από τον θίασο οπερέτας του κωμικού Γιάννη Παπαϊωάννου (1873-1931) στο ομώνυμο θέατρο της οδού Πατησίων 27 και γνώρισε μεγάλη επιτυχία. Το ομότιτλο τραγούδι αγαπήθηκε από τον κόσμο κι έγινε το σουξέ της χρονιάς. Προκάλεσε, όμως, και την αντίδραση της Καθολικής Εκκλησίας, η οποία διαμαρτυρήθηκε για τη διακωμώδηση του προκαθημένου της.

Και σαν μην έφτανε αυτό, το ομότιτλο τραγούδι έγινε αφορμή ενός φόνου μπροστά από την Καθολική Εκκλησία του Πειραιά στις 11 Δεκεμβρίου 1921. Εξαιτίας του γεγονότος αυτού, τα επόμενα χρόνια το έργο παίχθηκε με άλλους τίτλους, όπως «Νυφικό κρεβάτι» ή «Ταξίδι του μέλιτος», ενώ στην επιθυμία της πρωταγωνίστριας Άννας, που αποτελεί την εκκίνηση της πλοκής, ο Πάπας αντικαταστάθηκε από τον Πουτσίνι.

Η οπερέτα «Θέλω να δω τον Πάπα!» ανέβηκε για πρώτη φορά από την Εθνική Λυρική Σκηνή στις 14 Φεβρουαρίου 2015, σε σκηνοθεσία Βασίλη Παπαβασιλείου.