Ήταν όμορφος και δυνατός, αγαπούσε τις σωματικές δοκιμασίες αλλά ήταν συγχρόνως καλός τραγουδιστής και μουσικός, έξοχος ρήτορας και γοητευτικός συζητητής.  Οι τρόποι του ήταν ευγενικοί και αδιαφορούσε για το χρήμα, φτάνοντας στο σημείο να μοιράζεται τα εισοδήματά του με τους φίλους του.

O λόγος για τον Ιταλό καλλιτέχνη, αρχιτέκτονα, ποιητή και φιλόσοφο Λέοντα Μπαττίστα Αλμπέρτι.

Ο Λέον Μπαττίστα Αλμπέρτι γεννήθηκε στις 14 Φεβρουαρίου 1404 στην Γένοβα και ήταν γιος ενός εξόριστου Φλωρεντινού οπαδού των Μεδίκων. Πήρε την καλύτερη εκπαίδευση, σπούδασε νομικά στην Μπολόνια και πήγε στην Φλωρεντία όταν επέστρεψε εκεί ο Κόζιμο Α΄ των Μεδίκων.

Υπήρξε πανεπιστήμονας: ζωγράφος, ποιητής, γλωσσολόγος, φιλόσοφος, κρυπτογράφος, μουσικός και νομικός. Σπούδασε κλασική αρχιτεκτονική στην Μπολόνια και εμπνεύστηκε κυρίως από την τέχνη της αρχαιότητας. Στη Φλωρεντία άφησε αρκετά από τα έργα του, όπως το Παλάτσο Ρουτσελάι (Palazzo Rucellai) και τη γοτθική εκκλησία της Σάντα Μαρία Νοβέλα (1470). Τα πιο σημαντικά όμως έργα του τα δημιούργησε σε άλλα μέρη, όπως στη Ρώμη. Εκεί ασχολήθηκε με μνημεία, όπως της Σάντα Μαρία Ματζόρε και του Σάντο Στέφανο Ροτόντο.

Ως συγγραφέας προσπάθησε μέσα από τα κείμενά του να δώσει μια θεωρητική βάση για τη βελτίωση των τεχνών της ζωγραφικής, της γλυπτικής και της αρχιτεκτονικής. Έγραψε πολλά θεωρητικά κείμενα, όπως τα Δέκα βιβλία αρχιτεκτονικής. Πίστευε ότι η αρχιτεκτονική εκφράζεται απόλυτα μέσα από τη μαθηματική αρμονία και τους μαθηματικούς όρους, ενώ με τις πραγματείες του υπό μορφήν διαλόγων που συνέγραψε, επηρέασε τους μεταγενέστερούς του καλλιτέχνες. Αναγνωρίζεται ως ένας από τους μεγαλοφυείς ουμανιστές μετά τον Λεονάρντο ντα Βίντσι.

έρτι ήταν από τους πρώτους που ασχολήθηκαν με τον σκοτεινό θάλαμο και διατύπωσαν τις αρχές της προοπτικής. Θεωρητικός της τέχνης

Η κυριότερη ενασχόλησή του ήταν η αρχιτεκτονική. Στο Ρίμινι μετέτρεψε την εκκλησία του Αγίου Φραγκίσκου (όπου σήμερα είναι μητρόπολη) σ’ ένα σχεδόν ειδωλολατρικό ναό, βασισμένος σε κλασσικά πρότυπα. Είναι το περίφημο Tempio Malatestiano (ημιτελές όμως), ένα από τα χαρακτηριστικότερα αρχιτεκτονήματα όπου καταφαίνονται οι νέες τάσεις της Αναγέννησης. Στην Φλωρεντία έκτισε το Παλάτσο Ρουτσελλάι και δημιούργησε την υπέροχη πρόσοψη της Σάντα Μαρία Νοβέλλα.

Ας δούμε ένα από τα αρχιτεκτονικά του αριστουργήματα που είναι Η Βασιλική του Αγίου Ανδρέα.

Η Βασιλική του Αγίου Ανδρέα ήταν η δεύτερη εκκλησία μετά τον Άγιο Σεβαστιανό που χτίστηκε στη Μάντοβα με σχέδια του Λέοντος Μπατίστα Αλμπέρτι. Ο Αλμπέρτι μελέτησε τα ερείπια της αρχαιότητας στη Ρώμη. Όπως οι αρχαίοι Έλληνες, έτσι και οι Ρωμαίοι εφάρμοζαν τις γνώσεις τους στη γεωμετρία και στα μαθηματικά στους ναούς που οικοδομούσαν, περίφημους για τη στατικότητα και την αντοχή τους, αλλά κυρίως για την αισθητική τους διάσταση. H εκκλησία του Αγίου Ανδρέα είναι χαρακτηριστική των απόψεων του δημιουργού της, οι οποίες επηρέασαν τη μετέπειτα ευρωπαϊκή αρχιτεκτονική.

Ο Αλμπέρτι πίστευε ότι το μοναδικό χρώμα που ταιριάζει στο εσωτερικό των εκκλησιών είναι το λευκό, το οποίο συμβολίζει την αγνότητα, και αυτό κυριαρχεί στον ναό του Αγίου Ανδρέα

Ο Αλμπέρτι ήταν ο χαρακτηριστικός τύπος του homo universalis της Αναγέννησης, ένας άνθρωπος που χαρακτηρίστηκε ως η «ενσαρκωμένη σύνθεση της εποχής του».